எமர்ஜென்சி ஃபண்ட்... எப்படி திட்டமிடுவது?

அவசர காலம் என்பது எல்லோருக்குமே வரக்கூடிய ஒன்றுதான். இதில் அதிகச் சம்பளம் வாங்குபவர், குறைந்த சம்பளம் வாங்குபவர் என எந்தவிதமான பாகுபாடும் இல்லை. அவசரக் காலத்தை எளிதாகச் சமாளிப்பதற்கு குறிப்பிட்ட அளவு நிதியை கட்டாயம் ஒதுக்கி வைக்க வேண்டும் என்பது எல்லோருக்கும் தெரியும் என்றாலும் அந்தத் தொகையை எப்படிச் சேர்ப்பது, அதை எதில் சேமித்து வைப்பது என்பதில் பலருக்கும் பல குழப்பங்கள் இருக்கிறது. இந்த அவசர கால நிதியை எப்படிச் சேர்த்து, அதை எதில் ஒதுக்கி வைப்பது என்பதுக் குறித்து சொல்கிறார் நிதி ஆலோசகர் அபுபக்கர்.



அவசரக் காலத் தொகை!

அவசரக் கால நிதியை சேமிக்கும்முன் அதற்கு எவ்வளவு தொகை வேண்டும் என்பதை முடிவு செய்யவேண்டும். உங்கள் மாத செலவைப் போல, 5-10 மடங்கு தொகையை அவசரக் கால நிதியாக வைத்திருப்பது அவசியம். இதற்குக் குறைவாக இருந்தால் அவசரத் தேவை ஏற்படும்போது நிலைமையைச் சமாளிப்பது கடினமாகிவிடும்.

எது அவசரக் காலம்?

அவசரக் கால நிதியை உருவாக்குவது மிகவும் கடினம். எந்தவிதமான வரையறையும் இல்லாமல் பணத்தை எடுத்து வைப்பது தவறு. எனவே, அவசரத் தேவைகள் என்ன என்பதை முதலில் முடிவு செய்ய வேண்டும்.

அவசரத் தேவை என்பது ஒவ்வொரு குடும்பத்துக்கும் மாறும். மேலும், அவசரத் தேவைகளின் பட்டியலை குடும்ப உறுப்பினர்களிடம் பகிர்ந்துகொள்வது முக்கியம். உதாரணமாக, மருத்துவத் தேவை ஏற்படும்போது, வேலை இழப்பு ஏற்படும்போது, குடும்ப உறுப்பினர்கள் எதிர்பாராத விதமாக மரணம் அடையும்போது என அவசரத் தேவைகளைப் பட்டியலிட வேண்டும். அதாவது, முன்கூட்டி திட்டமிடாத, தள்ளிப்போட முடியாத செலவுகளை அவசர காலச் செலவுகள் என்று கருதலாம்.

பட்ஜெட் போடுவது முக்கியம்!

அவசரக் கால நிதியை ஒதுக்குவதற்கு முடியவில்லை என்றால், செலவுக் குறைப்பு மூலமாக அதை நிறைவேற்ற முயற்சி செய்ய வேண்டும். இதற்குக் குடும்பத்தில் எந்தெந்த செலவுகள் உள்ளது, அந்தச் செலவுகளுக்கு வழக்கமாக எவ்வளவு தொகை செலவு செய்வோம், அதில் எந்த அளவுக்குச் செலவைக் குறைக்க முடியும் என்பதை ஆராய்ந்து, அதற்கேற்ப திட்டமிட்டு பட்ஜெட் போட வேண்டும். இப்படி போட்ட பட்ஜெட்டை அவசியம் நடைமுறைப் படுத்துவதும் முக்கியம்.

எந்தச் செலவை குறைப்பது?

காய்கறி வாங்குதில் ஆரம்பித்து பல விஷயங்களில் சிக்கனத்தைக் கடைப்பிடிப்பது முக்கியம். அதேபோல, தேவை யற்ற செலவுகளைக் குறைப்பதும் முக்கியம். தேவையற்ற செலவுகளில் அதிக இடம் பிடிப்பது ஷாப்பிங் மற்றும் ஹோட்டலில் சாப்பிடுவதுதான். எனவே, இந்தச் செலவைக் குறைப்பது மிகவும் முக்கியம்.

மொத்த விலைக் கடைகளில் மளிகை சாமான் வாங்குவது, அந்தந்த சீசன் காய்கறிகளை வாங்குவது, தேவையில்லாத பொருட்களை வாங்கிக் குவிப்பதைத் தவிர்ப்பது போன்ற நல்ல விஷயங்களைப் பின்பற்ற முயற்சி செய்ய வேண்டும். வாரத்துக்கு ஒருமுறை அலுவலகம் செல்ல பொதுப் போக்குவரத்தை பயன்படுத்தலாம். செலவுக் குறைப்பு மூலமாக ஒவ்வொரு மாதமும் எவ்வளவு தொகை கிடைக்கிறது என்பதைக் கவனித்து அந்தத் தொகையை சேமிப்பாக மாற்ற வேண்டும்.

சிக்கனத்தை சேமிப்பாக மாற்றுவது!

அவசரத் தேவைகளுக்காக நிதி ஒதுக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வந்தாலே போதும், அந்தக் காரியத்தை எளிதாகச் செய்துவிட முடியும். நடுத்தரக் குடும்பத்தில் இருப்பவர்கள் முடிந்தவரை செலவுகளைக் குறைப்பதை கடமையாக வைத்திருப்பார்கள். ஆனால், சிக்கனத்தின் மூலமாகக் கிடைக்கும் தொகையை முதலீடாக மாற்றுவதற்குத் தவறிவிடுவார்கள்.

சிக்கனமாகச் செலவு செய்வதன் விளைவாக ஒவ்வொரு மாதமும் குறிப்பிட்ட அளவு தொகை கிடைக்கும். அதில் எவ்வளவு பணத்தை சேமிப்பாக மாற்ற முடியும் என்பதை யோசிக்க வேண்டும். ஒவ்வொரு மாதமும் கிடைக்கும் தொகையை வங்கிக் கணக்கில் சேமித்து வைக்க முதலில் பழக வேண்டும். ஒவ்வொரு மாதமும் இந்தத் தொகை வித்தியாசப்படும்.

எவ்வளவு தொகை, எத்தனை வருடம்!

அவசர காலத்துக்கு தேவையான தொகையை அதிகபட்சமாக ஒருவருடத்துக்குள் சேமிப்பது முக்கியம். அவசர கால நிதியை ஒதுக்க 2, 3 வருடம் எடுத்துக்கொள்ளும்போது இடையிலே ஏதாவது அவசரத் தேவை ஏற்பட்டு, இருக்கும் தொகையும் செலவாகக்கூடிய வாய்ப்புள்ளது. மாதம் 30 ஆயிரம் ரூபாய் சம்பளம் வாங்குபவருக்கு 20 ஆயிரம் ரூபாய் மாதச் செலவு எனில், அவர் 1 - 2 லட்சம் ரூபாய் வரை அவசர கால நிதியாக வைத்திருப்பது அவசியம்.

இந்த அவசர கால நிதியை ஒதுக்கிய பிறகே மற்ற சேமிப்பு, முதலீடுகளை திட்டமிட வேண்டும். இல்லையெனில் வேறு தேவைக்காக செய்யும் முதலீடு கரைந்துவிட வாய்ப்புள்ளது. மாதச் சம்பளத்தில் அதிகபட்சமாக 30 சதவிகிதம் தொகையை அவசர கால தேவைக்கான கார்பஸுக்கு ஒதுக்க வேண்டும். ஏனெனில் பல ஆண்டுகளாக இந்திய குடும்பங்களின் சேமிப்பு விகிதம் 30 சதவிகிதத்துக்கு மேல் உள்ளது. இந்த அளவு தொகையை அவசர கால நிதிக்கு ஒதுக்குவது ஆரம்பத்தில் சற்று கடினமாக இருக்கும். அந்த சமயத்தில் இந்த தொகை போக மீதமுள்ள தொகைதான் உங்களின் சம்பளம் என நினைத்துக்கொண்டு செலவுகளைத் திட்டமிடுவது நல்லது.

புதிதாக வேலைக்குச் செல்லும் இளைஞர்கள் தங்களின் சம்பளத்தில் 50 சதவிகித தொகையை அவசர கால தேவைக்காக ஒதுக்குவது புத்திசாலித்தனமாக இருக்கும். ஆரம்பத்தில் இதை செய்துவிட்டால் எதிர்காலத்தில் எந்தவிதமான அவசரத் தேவை ஏற்பட்டாலும் அதை எளிதாகச் சமாளிக்க முடியும்.

எப்படி முதலீடு செய்வது!

அவசர காலத் தேவைக்காக ஒதுக்கும் நிதியில் 40 சதவிகித தொகையை வங்கிக் கணக்கிலும், மீதமுள்ள தொகையை ஃபிக்ஸட் டெபாசிட்டிலோ அல்லது லிக்விட் ஃபண்டிலோ முதலீடு செய்யலாம். ஃபிக்ஸட் டெபாசிட் 3, 6 மாத காலத்தில் மெச்சூரிட்டி ஆகிற மாதிரி, அதாவது குறுகிய காலத்தில் இருக்குமாறு பார்த்துக் கொள்வது நல்லது. அதாவது 3, 6 மாதம், அதிகபட்சம் ஒரு வருடத்துக்கு ஃபிக்ஸட் டெபாசிட்டாக வைத்துக் கொள்ளலாம்.

மீதமுள்ள 60 சதவிகித தொகையை லிக்விட் ஃபண்டில் முதலீடு செய்யலாம். அவசரத் தேவை ஏற்படும்போது இதிலிருந்து உடனடியாகப் பணத்தை எடுக்க முடியும். சில ஃபண்டுகளில் ஏடிஎம் கார்டு வசதியும் உள்ளது. இப்படி முதலீடு செய்யும்போது அந்தத் தொகைக்குக் குறிப்பிட்ட அளவு வருமானம் கிடைக்கவும் வாய்ப்புள்ளது.

முதலீட்டை யார் எடுப்பது?

அவசர கால நிதியை கணவன்/மனைவி இருவரின் பெயரிலும் ஜாயின்ட் அக்கவுன்ட்டில் சேமிப்புக் கணக்காக வைத்திருப்பது நல்லது. நடப்புக் கணக்கைத் தவிர்ப்பது நல்லது. அப்போதுதான் ஒருவருக்கு அசம்பாவிதம் நிகழும்போது அல்லது ஒருவர் வெளியூரில் இருக்கும்போது இன்னொருவர் பணத்தை எடுக்க முடியும்.

மேலும், அவசர கால நிதியை எந்தெந்த வகையில் வைத்திருக்கிறீர்கள், அதை எப்போது எடுக்க வேண்டும் என்பது குறித்த தகவல்களைக் குடும்ப உறுப்பினர்களிடம் பகிர்ந்துகொள்வது புத்திசாலித் தனமாக இருக்கும். குழந்தை களிடமும் பகிர்ந்துகொள்வது அவசியம்.

எப்போது எடுப்பது?

அவசரக் காலத் தேவைக்கான தொகையை அதற்குரிய தேவை ஏற்படும்போது மட்டுமே பயன்படுத்த வேண்டும். வேறு தேவை ஏற்பட்டாலும் அவசரக் கால நிதியில் கை வைக்கக்கூடாது. மேலும், அவசரக் கால நிதியிலிருந்து குறிப்பிட்ட தொகையை எடுத்துவிட்டால், எதிர்கால அவசரத் தேவைகளுக் கான பணத்தை மீண்டும் முதலீடு செய்வது முக்கியம். இதை எந்த காரணத்தைக் கொண்டும் தவிர்க்கக் கூடாது.

கொஞ்சம் திட்டமிடல் மட்டும் இருந்தால் போதும் எதிர்காலத்தில் ஏற்படும் எந்தவிதமான இக்கட்டையும் நம்மால் எளிதாகச் சமாளித்துவிட முடியும்!